خونۀ امید

هرچی دارم از محبت تو دارم
کی می‌شه سر روی تربتت بذارم

تربت مقدسی که بی‌نشونه
دل عاشقا رو سمتش می‌کشونه
تربتی که قبلۀ کعبه و قدسه
تربتی که آرزوی آسمونه

حالا که دورم از تربت تو
دلخوشیمه همین هیأت تو
هر شب فاطمیه می‌شینم
توی روضه‌‌ت توی جنت تو

«فاطمه جان، یا زهرا خَیرُ النِّسایی»
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
خونۀ امیده خونۀ تو مادر
سائلی نرفته نا امید از این در

اون چراغی که به این خونه روا بود
روشنی‌بخش شبای فقرا بود
«تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّون» شده معنا
کار تو تفسیر آیات خدا بود

اومده سائلِ سر به زیری
اومد از راه دوباره اسیری
می‌دونم که با دستای سقا
دستامونو تُو محشر می‌گیری
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
گوشۀ خونۀ تو مسجد و محراب
قلب سجاده با شوقت شده بی‌تاب

سجدۀ تو شده آبروی این خاک
یا حَبیبَةَ النَّبیِّ ما عَرَفناک
تُو دعاهای قنوتت می‌شه روشن
سِرِّ لَولاک لَما خَلقتُ الاَفلاک

خندۀ تو نسیم بهشته
در طواف تو صدها فرشته
خاک این عالمو حضرت حق
با ولای تو مادر سرشته
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
تویی قدرِ یاسین و کوثرِ طاها
تو همیشه با حق و حق با تو زهرا

تُو مدینه‌ای که مظلومه امامِت
تو به پا کردی قیامَت با قیامِت
خروش رعده تُوی شبای ظلمت
تیغ خطبه‌های تو، تیغ کلامت

هر شب قدر که می‌گیریم اِحیا
تا سحر ذکرمونه یا زهرا
دین و قرآنو ما از تو داریم
راه حق با قیامِت شد اِحیا