آخرش اومدم خسته از راه
روبروی حرم با اشک و آه
از سوی «باب قبله» اومدم گفتم:
«السلام علیک یا باب الله»
هر در این حرم، رو به سوی خداست
«باب سِدره» ولی، خلوت اولیاست
آغوش حرم بازه همیشه
هیچ کجا برام صحنت نمیشه
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
بعد عمری دعا شکراً لله
اومدم کربلا شکراً لله
اومدم سمت «باب قاضیَ الحاجات»
حاجتم شد روا شکراً لله
دستای خالیمو میبینی ای آقا
با امید اومدم، سمت «باب الرّجا»
دلخوشیم اینه آقای منی
تو آبرویِ فردای منی
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
روضهخونت خداست، صحنت غوغاست
نکنه زائرت امشب زهراست
شب جمعه سوی «باب السلام» تو
میام و میبینم محشر برپاست
السلام علی، ساکن کربلا
السلام علی، مَن بَکَتهُ السَّما
یه روزی دمِ «باب الشهدا»
رزق شهادت میگیرم آقا
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
مجلس روضههات مهمونم کرد
تربت کربلات دلخونم کرد
سمت «باب الکرامت» اومدم بازم
لطف بیانتهات حیرونم کرد
«باب سلطانیه»، یعنی که این گدات
فخر عالم میشه، تا میافته به پات
عمریه میام پای عَلَمت
تا سر بذارم زیر قدمت
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
راه ماست تا ابد راه زینب
خونه قلب من از آه زینب
انگار از «باب زینبیه» میبینم
بر روی نیزههاست ماه زینب
میرسم «باب رأس»، اشک من جاریه
این صدای کیه، روی نی قاریه؟
میسوزه دلم با آه حسین
میرسه یه روز خونخواه حسین