این پرچمی که در همه عالم سرآمد است
از انقلاب کاوۀ آهنگر آمدهست
دلی داشت تقدیم دنیا نکرد
به دریا زد، این پا و آن پا نکرد
همیشه در میان شادی و غم دوستت دارم
چه شعبانالمعظم، چه محرّم دوستت دارم
تبر بردار «ابراهیم»! در این عصر ظلمانی
بیا تا باز این بتهای سنگی را بلرزانی