جانا همه عالم را جویای تو می‌بینم
مرغان سحرخوان را گویای تو می‌بینم

در هر صدفی لؤلؤ گر هست من آن‌ها را
از لجّۀ احسان اعطای تو می‌بینم

هر میوه ز هر شاخی در باغ چو می‌روید
آن‌ها همه از صنع زیبای تو می‌بینم

هر سر که چو گویی شد چوگان محبت را
چون می‌نگرم در او غوغای تو می‌بینم

مخلص