شاید زبانحال حضرت عبدالله بن حسن علیه‌السلام
در شب عاشورا بعد از این‌که برادرش برات شهادت گرفت:
خدا ای خدا ای خدای حسین
دلم می‌تپد در هوای حسین
شنیدم که قاسم گرفته برات
مرا هم بگردان فدای حسین
دل نینوایی! برای رهایی،
از این شام غربت، قُمِ اللَّيلَ
شب اشک و زاری، اگر بی‌قراری
برای شهادت، قُمِ اللَّيلَ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
از این قافله جا نمان دل من!
شب است و یتیمانه ناله بزن
الهی الهی به حق حسین
الهی الهی به حق حسن
چه بی‌تابی امشب، نمی‌خوابی امشب
تو ای قلب مضطر! قُمِ اللَّيلَ
شب ماهتاب و، دعا مستجاب و
کنار برادر، قُمِ اللَّيلَ
