زندگی بی اباعبدالله، نداره صفایی
هر کسی که بشه عبدالله، می‌شه کربلایی
با هروله به شوقِ کمال عشق اومده
از خیمه سمت کعبه، با بال عشق اومده
کم سن و ساله اما، دنبال عشق اومده
نشون می‌ده اوج پرندگی‌شو
هروله داره عشق و بندگی‌شو
می‌خواد که بگذرونه پای کعبه
یازدهمین بهار زندگی‌شو
«مثل الامام، مثل الکعبه»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
زندگی بی اباعبدالله، زندگی نمی‌شه
هر کسی که بشه عبدالله، حسین زندگیشه
به قلب ظلمت زده با چهرۀ سپیدش
به استلام اومده با دستای رشیدش
رسیده پابرهنه به کعبۀ امیدش
از خیمه شد شبیه چشمه جاری
دویده با امید جان‌نثاری
کعبه گرفتار شیاطین شده
اعوذ بالله... شده وقت یاری
«مثل الامام، مثل الکعبه»
