در قاب عکست میتواند جان بگیرد
این عشق پابرجاست تا تاوان بگیرد
بهارِ آمدنت میبرد زمستان را
بیا که تازه کنم با تو هر نفس جان را
گاهی دلم به یاد خدا هست و گاه نیست
اقرار میکنم که دلم سر به راه نیست
باز هم اربعین رسیده بیا
باز هم از تو بیخبر ماندم
آرامش موّاج دریا چشمهایش
دور از تعلقهای دنیا چشمهایش
ای ولی عصر و امام زمان
ای سبب خلقت کون و مکان
هرچند در شهر خودت تنهایی ای قدس
اما امید مردم دنیایی ای قدس