سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
کسی محبت خود یا که برملا نکند
و یا به طعنه و دشنام اعتنا نکند
چشمان تو دروازۀ راز سحر است
پیشانیات آه، جانماز سحر است
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر