به کسی دل باخته‌ام

دارم از دنیا دلی اندوهگین
نقشی از اندوه دارم بر جبین

عباس شاه‌زیدی

امام عصر علیه‌السلام

قصیده‌واره

عرق نبود که از چهره‌ات به زین می‌ریخت
شراره‌های دلت بود اینچنین می‌ریخت

عباس شاه‌زیدی

حضرت عباس علیه‌السلام

غزل

غریب شهر قمی... نه، که آشنا هستی
تو مثل فاطمه، معصومۀ خدا هستی

عباس شاه‌زیدی

حضرت معصومه علیهاالسلام

غزل

خبر رسید که سیصد کبوتر آوردند
ولی کبوتر بی‌بال و بی‌پر آوردند

عباس شاه‌زیدی

شهدا

غزل

ناگهان پر می‌کشی دریا به دریا می‌روی
آه ای ابر کرامت تا کجاها می‌روی

عباس شاه‌زیدی

امام سجاد علیه‌السلام

غزل

ظهر عاشورا زمان دست از جان شستنت
آب‌ها دیگر نیاوردند تاب دیدنت

عباس شاه‌زیدی

عاشورا

غزل

غمگین زمین، گرفته زمان، تیره‌گون هواست
امروز روز گریه و امشب شب عزاست

عباس شاه‌زیدی

امام باقر علیه‌السلام

غزل

چقدر با تو کبوتر، چقدر با تو نگاه
چقدر آینه این‌جا نشسته راه به راه

عباس شاه‌زیدی

امام رضا علیه‌السلام

غزل

در آغوش آیینه‌ها بوده‌ام
نمی‌دانی ای دل کجا بوده‌ام

عباس شاه‌زیدی

امام رضا علیه‌السلام

غزل

ماه مدینه رو سوی ایران می‌آورد؟
یا آفتاب رو به خراسان می‌آورد؟

عباس شاه‌زیدی

امام رضا علیه‌السلام

غزل

میان بستر تاریک شب رهاست سحر
تمام وسعت آفاق، باصفاست سحر

عباس شاه‌زیدی

شعر توحیدی

غزل

آن شب که کوفه شاهد ننگی سیاه بود
در گریه آسمان و زمین تا پگاه بود

عباس شاه‌زیدی

امام علی علیه‌السلام

غزل

مانند تو غریب، زمین و زمان نداشت
انبوه دردهای تو را آسمان نداشت

عباس شاه‌زیدی

امام علی علیه‌السلام

غزل

هنوز می‌شنوم هق‌هق صدایت را
صدای آن نفس درد آشنایت را

عباس شاه‌زیدی

امام علی علیه‌السلام

غزل

ما عشق تو را به سینه اندوخته‎‌ایم
در آتش عشق، بال و پر سوخته‌ایم

عباس شاه‌زیدی

امام علی علیه‌السلام

رباعی

از باغ، گل و گلاب را می‌بردند
گل‌های نخورده آب را می‌بردند

عباس شاه‌زیدی

عاشورا

رباعی

آمدی، بوی آشنا داری
آمدی از دیار آتش و دود

عباس شاه‌زیدی

شهدا

چارپاره

ما دردها و داغ‌ها را می‌شناسیم
غوغای باد و باغ‌ها را می‌شناسیم

عباس شاه‌زیدی

دفاع مقدس

مثنوی

دلی داشت تقدیم دنیا نکرد
به دریا زد، این پا و آن پا نکرد

عباس شاه‌زیدی

شهدا

غزل

درگاه کریم

خانه‌های آن کسانی می‌خورد در، بیشتر
که به سائل می‌دهند از هرچه بهتر بیشتر

عرض حاجت می‌کنم آنجا که صاحب‌خانه‌اش
پاسخ یک می‌دهد با ده برابر بیشتر

گاه‌گاهی که به درگاه کریمی می‌روم
راه می‌پویم نه با پا، بلکه با سر، بیشتر

زیر دِین چارده معصومم اما گردنم
زیر دِین حضرت موسَی‌بن‌جعفر بیشتر

گردنم در زیر دِین آن امامی هست که
داده در ایران ما طوبای او بر، بیشتر

آن امامی که «فداکِ» گفتنش رو به قم است
با سلامش می‌کند قم را معطر بیشتر

قم همان شهری که هم یک ماه دارد بر زمین
همچنین از آسمان دارد چل اختر بیشتر

قصد این بار قصیده از برادر گفتن است
ورنه می‌گفتم از این معصومه‌ خواهر بیشتر

من برایش مصرعی می‌گویم و رد می‌شوم
لطف باباهاست معمولاً به دختر بیشتر

عازم مشهد شدم تا با تو درد دل کنم
بودنم را می‌کنم این‌گونه باور بیشتر

مرقدت ضرب‌المثل‌های مرا تغییر داد
هرکه بامش بیش، برفش... نه! کبوتر، بیشتر

چار فصل مشهد از عطر گلاب آکنده است
این چنین یعنی سه فصل از شهر قمصر بیشتر

پیش تو شاه و گدا یکسان‌ترند از هر کجا
این حرم دیگر ندارد حرف کمتر، بیشتر

ای که راه انداختی امروز و فردای مرا!
چشم‌ بر راه تو هستم روز آخر بیشتر

از غلامان شما هم می‌شود دنیا گرفت
من نیازت دارم آقا روز محشر بیشتر

بر تمام اهل‌بیت خویش حسّاسی ولی
جان زهرا چون شنیدم که به مادر بیشتر...

بیشترهایی که گفتم از تو خیلی کمترند...

حسین رستمی

موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی

سیدمحمد رستگار

ای کلیم‌اللَّه تماشا کن کلام الله را
بر فراز دست خورشیدِ ولایت، ماه را

غلامرضا سازگار

چون سرو همیشه راست قامت بودی
معنای شرافت و شهامت بودی

سیدهاشم وفایی

امشب تمام مُلک و مَلک در ترنم است
چون موسم دمیدن خورشید هفتم است

محمدعلی مجاهدی

باید به همان سال دهم برگردیم
با بیعت در غدیر خم برگردیم

هادی جانفدا

ما خانه ز غیر دوست پیراسته‌ایم
از یُمن غدیر محفل آراسته‌ایم

محمدعلی خطیبی

یوسف، ای گمشده در بی‌سروسامانی‌ها!
این غزل‌خوانی‌ها، معرکه‌گردانی‌ها

مهدی جهاندار

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

فصیح‌الزمان شیرازی

ای جذبهٔ ذی‌الحجه و شور رمضانم
در شادی شعبان تو غرق است جهانم

سیدمحمدجواد شرافت

بخوان هشتمین جلوۀ ربنا را
امام قدر را امیر قضا را

سیدمحمدجواد شرافت

عکس روی تو چو در آینۀ جام افتاد
عارف از خندۀ می در طمع خام افتاد

حافظ شیرازی

ای گردش چشمان تو سرچشمهٔ هستی
ما محو تو هستیم، تو حیران که هستی

محمدجواد غفورزاده

به کسی دل باخته‌ام

موسایی و صد جلوه به هر طور کنی هر جا گذری، حکایت از نور کنی

ای کلیم‌اللَّه تماشا کن کلام الله را بر فراز دست خورشیدِ ولایت، ماه را

چون سرو همیشه راست قامت بودی معنای شرافت و شهامت بودی

امشب تمام مُلک و مَلک در ترنم است چون موسم دمیدن خورشید هفتم است

باید به همان سال دهم برگردیم با بیعت در غدیر خم برگردیم

ما خانه ز غیر دوست پیراسته‌ایم از یُمن غدیر محفل آراسته‌ایم

یوسف، ای گمشده در بی‌سروسامانی‌ها! این غزل‌خوانی‌ها، معرکه‌گردانی‌ها

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

ای جذبهٔ ذی‌الحجه و شور رمضانم در شادی شعبان تو غرق است جهانم

بخوان هشتمین جلوۀ ربنا را امام قدر را امیر قضا را

موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی

ای کلیم‌اللَّه تماشا کن کلام الله را
بر فراز دست خورشیدِ ولایت، ماه را

چون سرو همیشه راست قامت بودی
معنای شرافت و شهامت بودی

امشب تمام مُلک و مَلک در ترنم است
چون موسم دمیدن خورشید هفتم است

باید به همان سال دهم برگردیم
با بیعت در غدیر خم برگردیم

ما خانه ز غیر دوست پیراسته‌ایم
از یُمن غدیر محفل آراسته‌ایم

یوسف، ای گمشده در بی‌سروسامانی‌ها!
این غزل‌خوانی‌ها، معرکه‌گردانی‌ها

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

ای جذبهٔ ذی‌الحجه و شور رمضانم
در شادی شعبان تو غرق است جهانم

بخوان هشتمین جلوۀ ربنا را
امام قدر را امیر قضا را