امروز دنیای اسلام نیازمندی‌‌هایی دارد. دنیای اسلام امروز در یک مرحلۀ حسّاس تاریخی دارد به سَر می‌برد. این‌هایی که شما ملاحظه می‌کنید -آل‌سعود، یمن، عراق، سوریه، مسائل مربوط به آمریکا، مسائل مربوط به رژیم صهیونیستی، کارهایی که در منطقه می‌کنند، تصمیم‌هایی که می‌گیرند، فشاری که روی جمهوری اسلامی می‌‌آورند- یک مجموعۀ کار است، یک هدفی دارد دنبال می‌شود. در چنین شرایطی که دنیای اسلام در واقع از یک پیچ تاریخی دارد عبور می‌کند، ما وظایفی داریم، ما تکالیفی داریم؛ هرکداممان به یک نحوی، نمی‌توانیم غفلت کنیم از نیازهای امروزِ دنیای اسلام؛ در رأس این نیازها هم، نیازهای جمهوری اسلامی است؛ چون جمهوری اسلامی میان‌دار این حادثۀ عظیم است.
بله، بازیگران بسیارند؛ کنشگران و فعّالان در دنیای اسلام زیادند، از همه نوعش؛ امّا میان‌دار، جمهوری اسلامی است. مطمئنّاً اگر جمهوری اسلامی نبود، اگر امام بزرگوار نبود، اگر آن فریاد ملکوتی متّکی به سنّت‌های الهی در این کشور نبود، این حوادث در دنیای اسلام نبود و استکبار بدون هیچ‌گونه مانعی کار خودش را دنبال می‌کرد و هیچ احتیاجی به این‌همه چالش هم نداشت، این همه مشکل هم برای استکبار وجود نداشت. بنابراین جمهوری اسلامی امروز نیازمندی‌‌هایی دارد که این نیازمندی‌‌ها را ما باید تأمین کنیم.
به اعتقاد بنده برترینِ این نیازمندی‌‌ها، نیازهای تبیینی و بصیرت‌افزایی و تحکیم معارف انقلاب و اسلام است؛ اینها در رأس همۀ این نیازها است. ما ابزارش را هم بحمدالله داریم. یکی از ابزارهایی که ما داریم و دیگران در دنیا معمولاً ندارند، همین مدّاحی است، همین روضه‌خوانی است، همین منبر است، همین مجالس مردمی است؛ این در دنیا معمول نیست. در دنیا اینکه حالا یک نفر را یک جایی دعوت کنند برود منبر، هزار نفر، دو هزار نفر، پنج هزار نفر، بدون دعوت، با شوق دل خودشان آنجا حاضر بشوند، بنشینند یک ساعت به حرف او گوش بدهند، چنین چیزی در دنیا نیست.
این نعمت است، این را قدر بدانیم، از این فرصت استفاده کنیم. شعر هم همین‌جور است؛لکن من می‌خواهم برای همیشه توصیه کنم، یعنی واقعاً به فکر باشید، وقتی‌‌که شما شعر می‌خوانید یا دم می‌دهید تا مثلاً در نوحه‌خوانی سینه بزنند، چیزی بگویید که آن‌کس که سینه می‌زند، بر معرفتش بیفزاید، یک چیز جدیدی بفهمد. بله، می‌شود گریه گرفت و مثلاً فرض کنید که مصیبت‌خوانی کرد بدون بصیرت، آن هم یک مرحله‌ای است، بلاشک یک مرحله‌ای از فضیلت است، امّا آن فضیلت برتر، آن هدف اعلی، آن غایت‌القُصوی از همۀ این مقدّمات، این است که ما بصیرت‌هایمان افزایش پیدا کند؛ نسبت به ائمّه، نسبت به قرآن، نسبت به اسلام، نسبت به آیندۀ جامعۀ جهانی؛ اینها هدف‌های اصلی است، اینها باید انشاالله در شعرهای ما هم بیاید، در خواندن‌ها و مدّاحی‌‌های ما هم بیاید.
📝 بیانات رهبرانقلاب در دیدار جمعی از شاعران و مداحان خراسان، ۱۳۹۵/۴/۲۴