با ذكر يا على مدد
فرزند مجتبى اومد
خيلى به باباش رفته
هذا الشبل من ذاک الاسد
قيامتیه تو ميدون
بىجون افتاده عموجون
عمه پریشون و عبدالله حیرون
اى حسن كرار ثارالله
پشت سرت دعاى رسولالله
«اى عبداللهِ اباعبدالله»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ثابت کرد شبل مجتبی
مردی به قیل و قال که نيس
مردیه واسۀ خودش
مردى به سن و سال که نيس
يه عدهاى كه نامردن
امام رو دوره كردن
با بغض به على هجوم آوردن
اى همۀ عمر فانى فیالله
اى آیینۀ نور وجهالله
«اى عبداللهِ اباعبدالله»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فرياد غربت عمو
پيچيده توى کربلا
لبيک یابن فاطمه
لبيک يابن مرتضی
عمو نفس نفس بريده
سَنان با سِنان رسيده
شمشیرشو روی عمو كشيده
شدى سپر براى ولیالله
اى آخرين ذبيح ذبيحالله
«اى عبداللهِ اباعبدالله»