از سمت مدینه خبر آورد نسیمی
تا مژده دهد آمده مولود عظیمی
ای در تو عیانها ونهانها همه هیچ
پندار یقینها و گمانها همه هیچ
خدایا، تمام مرا میبرند
کجا میبرندم، کجا میبرند؟
مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت
دیوانۀ عشق تو سر از پا نشناخت
ای آنکه دوای دردمندان دانی
راز دل زار مستمندان دانی
ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز
پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز
بازآ بازآ هر آنچه هستی بازآ
گر کافر و گبر و بتپرستی بازآ
