هاتف اصفهانی

سیداحمد حسینی متخلص به «هاتف» در نیمۀ نخست قرن ۱۲ در اصفهان متولد شد. خاندان او در اصل اهل اردوباد آذربایجان بودند که در زمان صفویه به اصفهان مهاجرت کردند. وی در زادگاهش به کسب علومی مانند طب، ریاضی و حکمت پرداخت. در جوانی طبع شعرش شکوفا شد و از محضر مشتاق اصفهانی فنون ادبی را آموخت. وی به طبابت اشتغال داشت و از آن طریق امرار معاش می‌کرد و از تملق نزد شاهان و مدح سلاطین برای دریافت صله، خودداری می‌کرد. هاتف بیشتر به مطالعه حکمت و عرفان ‌مشغول بود و حاصل آن خلق ترجیع‌بندی عرفانی شد که شهرتش را مدیون همان شعر است. او در سال ۱۱۹۸ در قم وفات یافت و در همان‌جا به خاک سپرده شد. «دیوان هاتف اصفهانی» دربردارنده اشعار او است.

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت