شعر هیأت شعر عاشورایی نثر ادبی اشعار مذهبی

اَلَیسَ صُبحُ بِقَریب

مدهوشم از این عطر پراکندهٔ سیب
این است همان رایحهٔ روح‌فریب
گفتم: که شبِ فراق، طولانی شد
گفتند: بخوان «اَلَیسَ صُبحٍ بِقَریب»