شعر هیأت شعر عاشورایی نثر ادبی اشعار مذهبی

درخت بهشتی

حضرت فاطمه(علیهاالسلام)

«اَلسَّخَاءُ شَجَرَةٌ فِي الْجَنَّةِ، وَ أَغْصَانُهَا فِي الدُّنْيَا فَمَنْ تَعَلقَ بِغُصْنٍ مِنْ أَغْصَانِهَا أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ»

سخاوت، درختی است در بهشت که شاخه‌هایش در دنیا گسترده است و هرکس شاخه‌ای از آن را بگیرد، او را به بهشت می‌برد.

📗 دلائل الامامة، ص۷۱


ای دوست! سخاوت، آسمان‌پیوند است
این شاخۀ سبزِ باغِ بی‌مانند است
چید آن‌که از این شاخه گلی، بی‌تردید
در هر دو سرا، عزیز و عزتمند است