حدیث حُسن | شعر هیأت

ایمان که به مرزِ بی‌نهایت برسد
هر لحظه به صاحبش عنایت برسد

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

خوشوقت کسی که جز وفا کارش نیست
پابندِ ستم، جانِ سبک‌بارش نیست

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

«ایمان به خدا» لذت ناچیزی نیست
با نور خدا، غروب و پاییزی نیست

هادی فردوسی

شعر اخلاقی

رباعی

توفیق اگر دلیل راهت باشد
یا پند دهنده‌ای گواهت باشد

محمدابراهیم لکزیان

شعر اخلاقی

رباعی

ای در دلِ تو زلال ایمان جاری
ای زخمِ زمانه بر وجودت کاری

محمدجواد غفورزاده

شعر تعلیمی

رباعی

در عرصۀ زندگانیِ رنگ به رنگ
کآمیختۀ هم شده آیینه و سنگ

هادی فردوسی

شعر اخلاقی

رباعی

خود را به خدا همیشه دل‌گرم کنیم
یعنی دلِ سنگ خویش را نرم کنیم

خدابخش صفادل

شعر اخلاقی

رباعی

با خلق اگرچه زندگی شیرین است
ای دوست! طریق سربلندی این است

محمدابراهیم لکزیان

شعر اخلاقی

رباعی

ای نیّت تو رو به خدای آوردن
برخیز! به قصد رونمای آوردن

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

از لطف نسیم، گل شود گلگون‌تر
زیباتر و دلرباتر و موزون‌تر

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

جانا! به فروتنی، گر ایمان داری
یا میل به رفتار کریمان داری

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

قلبی که در آن، نور خدا خواهد بود
در راه یقین، قبله‌نما خواهد بود

حسین شنوائی

شعر ولایی

رباعی

آیینۀ عشق با تو دمساز شود
یعنی که دری به روی تو باز شود

خدابخش صفادل

شعر انتظار

رباعی

دانی که چرا مثل گُل افروخته‌ای؟
هم ساخته‌ای با غم و هم سوخته‌ای؟

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

دانش‌طلبی که نور ایمان دارد
جویای فضیلت است تا جان دارد

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

در مکتب عشق، آبرو‌داری کن
هر مؤمن رنج‌دیده را یاری کن

هادی فردوسی

شعر اخلاقی

رباعی

چشمی از غم ستاره باران دارد
دلسوخته‌ای که داغ یاران دارد

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

ای موجِ امید، راهی ساحل تو
ای مهر و وفا عجین در آب و گل تو

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

ای ذرۀ کوچکِ مدار هستی
ای آن‌که به رحمت خدا دل بستی

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

فرمود که صادقانه در هر نَفَسی
باید به حساب کارهایت برسی

خدابخش صفادل

شعر اخلاقی

رباعی