او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
دلم کجاست تا دوباره نذر کربلا کنم
و این گلوی تشنه را شهید نیزهها کنم
خورشید، گرمِ دلبری از روی نیزهها
لبخند میزند سَری از روی نیزهها
یگانهای و نداری شبیه و مانندی
که بیبدیلترین جلوۀ خداوندی
