🔹 شخصيت زهراى اطهر(علیهاالسلام)، در ابعاد سياسى و اجتماعى و جهادى، شخصيت ممتاز و برجستهاى است؛ به طورى كه همهٔ زنان مبارز و انقلابى و برجسته و سياسىِ عالم، مىتوانند از زندگى كوتاه و پُرمغز او درس بگيرند. زنى كه در بيت انقلاب متولّد شد و تمام دوران كودكى را در آغوش پدرى گذراند كه در حال يك مبارزهٔ عظيم جهانىِ فراموشنشدنى بود.
🔹 آن خانمى كه در دوران كودكى، سختیهاى مبارزهٔ دوران مكه را چشيد، به شعب ابىطالب برده شد، گرسنگى و سختى و رعب و انواع و اقسام شدتهاى دوران مبارزهٔ مكه را لمس نمود و بعد هم كه به مدينه هجرت كرد، همسر مردى شد كه تمام زندگیاش جهاد فىسبيلالله بود.
🔹 در تمام قريب به يازده سال زندگى مشترک فاطمهٔ زهرا و اميرالمؤمنين(عليهماالسلام)، هيچ سالى، بلكه هيچ نيمسالى نگذشت كه اين شوهر، كمر به جهاد فىسبيلالله نبسته و به ميدان جنگ نرفته باشد و اين زن بزرگ و فداكار، همسرىِ شايستهٔ يك مرد مجاهد و يك سرباز و سردار دائمى ميدان جنگ را نكرده باشد.
🔹 پس، زندگى فاطمهٔ زهرا(علیهاالسلام)، اگر چه كوتاه بود و حدود بيست سال بيشتر طول نكشيد؛ اما اين زندگى، از جهت جهاد و مبارزه و تلاش و كار انقلابى و صبر انقلابى و درس و فراگيرى و آموزش به اين و آن و سخنرانى و دفاع از نبوّت و امامت و نظام اسلامى، درياى پهناورى از تلاش و مبارزه و كار و در نهايت هم شهادت است. اين، زندگى جهادى فاطمهٔ زهرا(علیهاالسلام) است كه بسيار عظيم و فوقالعاده و حقيقتاً بىنظير است و يقيناً در ذهن بشر - چه امروز و چه در آينده - يك نقطهٔ درخشان و استثنايى است.
📝 بیانات رهبر انقلاب ۱۳۶۸/۱۰/۲۶.