سیدحمیدرضا برقعی | شعر هیأت

سیدحمیدرضا برقعی

سیدحمیدرضا برقعی

سيدحميدرضا برقعی ۶ مرداد ۱۳۶۲ در قم متولد شد. وی سرودن را از نوجوانی آغاز کرد و پیشرفت چشم‌گیری در این عرصه داشت. او فارغ‌التحصیل رشتۀ زبان و ادبیات فارسی است و از سال ۸۶ تا ۹۰ مسئول انجمن شعر استان قم بوده است. برقعی در راستای اعتلای شعر آیینی تلاش‌های فراوانی کرده است و از شاعرانی است که مخاطبین هیأت با فضای شعر او ارتباط خوبی برقرار می‌کنند. کتاب او به نام «قبله مایل به تو» برگزیدۀ کتاب سال جمهوری اسلامی ایران و رتبۀ اول جایزۀ کتاب فصل وزارت فرهنگ و ارشاد در سال ۹۰ است. همچنین اثر او با نام «طوفان واژه‌ها» برگزیدۀ پنجمین دورۀ جایزۀ کتاب فصل و رتبۀ اول جایزۀ کتاب گام اول است. «رقعه»، «تحیر» و «یحیی» از دیگر آثار او است.

هوادار محمد

کسی از شعر، از توصیف از اندیشه آن سوتر
کسی از دیگران برتر کسی دیگرتر از دیگر

حضرت ابوطالب علیه‌السلام

مثنوی

عشق ولی الله است

قصه را زودتر ای کاش بیان می‌کردم
قصه زیباتر از آن شد که گمان می‌کردم

غدیر

تحیّر

غزل‌مثنوی

دختر اِنّا فَتَحنا

انتقامش را گرفت این‌گونه با اعجازِ آه
آهِ او شد خطبۀ او، روز دشمن شد سیاه

حضرت رقیه علیهاالسلام

غزل

قبولم کن

همیشه قبل هر حرفی برایت شعر می‌خوانم
قبولم کن من آداب زیارت را نمی‌دانم

امام رضا علیه‌السلام

غزل

وطن

از جهانی که پر از تیرگی ما و من است
می‌گریزم به هوایی که پر از زیستن است

شعر ولایی

غزل

نشانی ظهورت پیداست

آن صدایی که مرا سوی تماشا می‌خواند
از فراموشیِ امروز به فردا می‌خواند

امام عصر علیه‌السلام

یحیی

مثنوی

نورٌ علی نور

برای ما نگاهت آفتاب است
چراغان کردن دنیا ثواب است

شعرخوانی

کنار سفرۀ باب‌الحوائج

فلق در سینه‌اش آتش‌فشان صبحگاهی داشت
که خون‌آلود پیغام از کبوترهای چاهی داشت

امام کاظم علیه‌السلام

غزل‌مثنوی

خاتم سلیمانی

به واژه‌ای نکشیده‌ست منّت از جوهر
خطی که ساخته باشد مُرکّب از باور

حضرت فاطمه علیهاالسلام

قصیده

آیات سجده‌دار

عاشق شده‌ست دانه به دانه هزار بار
دل‌خون و سینه‌چاک و برافروخته «انار»

شعرخوانی

مبدأ دوران

شب همان شب که سفر مبدأ دوران می‌شد
خط به خط باور تقویم، مسلمان می‌شد

امام علی علیه‌السلام

مثنوی

آتشم زدند

این اشک‌ها به پای شما آتشم زدند
شکرخدا برای شما آتشم زدند

امام حسین علیه‌السلام

طوفان واژه‌ها

غزل

مهر رسولانه

ناگهان صومعه لرزید از آن دقّ‌ الباب
اهل آبادی تثلیث پریدند از خواب

شعرخوانی

نورٌ علی نور

برای ما نگاهت آفتاب است
چراغان کردن دنیا ثواب است

امام عصر علیه‌السلام

دوبیتی

محول الاحوال

ای آرزوی روشن دریاها
دیروز خوب، خوبیِ فرداها

شعرخوانی