روايت شده يكی از کنيزکان امام مجتبی دسته گلی به حضرت هديه کرد، امام به او فرمود: تو در راه خدا آزاد هستی.
أنس او را به اين کار نكوهش کرد، امام(عليه‌السلام) فرمود:
«أدبنا اللّه فقال تعالی: و اذا حُييتم بتحية فحيّوا بأحسن منها (۱) و کان احسن منها اعتاقها»؛ ما تربيت يافتگان مكتب الهی هستيم، خداوند فرمود: (هرگاه به شما تحيّت گويند، پاسخ آن را بهتر از آن تحيّت بدهيد) بنابراين، بهتر از دسته گلی که او هديه کرد، آزادی اوست.» (۲)
::
روايت شده روزی يكی از غلامان حضرت خيانتی انجام داد که سزاوار کيفر بود و حضرت دستور به تنبيه او داد. غلام عرضه داشت: مولای من! قرآن می‌فرمايد: «والعافين عن الناس؛ آنان که از گناه مردم درمی‌گذرند.»
حضرت فرمود: «از تو گذشتم».
غلام عرض کرد: «واللّه يحبّ المحسنين؛ خداوند نيكوکاران را دوست دارد.»
امام(عليه‌السلام) در برابر خواسته غلام فرمود: «تو در راه خدا آزاد هستی و حقوقت را دو برابر قبل خواهم پرداخت.» (۳)

_{ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. سوره نساء، آیه ۸۶.
۲. پیشوایان هدایت، ج۴ (سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام)، ص۴۸؛ به نقل از مناقب ابن شهر آشوب ۲/۲۳، حیاة الامام الحسن ۱ /۳۲۲ به نقل از خوارزمی.
۳. همان، ص۴۶؛ به نقل از بحارالانوار ۴۳ /۳۵۲.}