وحشی بافقی

کمال‌الدّین محمّد مشهور به «وحشی‌بافقی» سال ۹۳۹ ه.ق در شهر بافق یزد متولد شد. برادرش مرادی بافقی که خود شاعر بود اسباب آشنایی او را با محافل ادبی ایجاد کرد و تأثیر بسیاری در تربیت او داشت. وحشی در جوانی از محضر دانشمندان و سخنوران یزد کسب فیض کرد و پس از چند سال به کاشان عزیمت نمود و به مکتب‌داری مشغول شد. در اواسط عمر به یزد بازگشت و سرانجام در سال ۹۹۱ ه.ق درگذشت. مزار او در نزدیکی امامزاده فاضل(علیه‌السلام) یزد قرار دارد. سه مثنوی شناخته شده او «خلد برین»، «ناظر و منظور» و «فرهاد و شیرین» نام دارند که مثنوی سوم از دو مورد دیگر مشهورتر است. مابقی اشعار او در «دیوان وحشی بافقی» گردآوری شده‌اند.

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت