شعر هیأت شعر عاشورایی نثر ادبی اشعار مذهبی

یا لیتنا کنا معک

در اوج غربت، فرمودی آقا:
وَاصبِر عَلَی الحَق، اِن کانَ مُرّا

یا لیتنا کنا معک
یا رایة الهدی، رفع الله رایتک

ای که شد کرب‌وبلایت، قبله‌گاه دل‌ها
«باَبی انت و اُمّی، یا عزیز الزهرا»

سبک

آثار سروده شده به این سبک

حسین عباس‌پور

از خیمه‌هایی آتش گرفته
آید نوایی آتش گرفته

حسین عباس‌پور

اشکت جهاد و صبرت عبادت
کوه وقار و روح متانت

جمعی از شاعران

در اوج غربت، فرمودی آقا:
وَاصبِر عَلَی الحَق، اِن کانَ مُرّا

رضا خورشیدی‌فرد

تو راز سرخ وقت غروبی
یا کاشف الکرب، اِکشِف کروبی

رضا خورشیدی‌فرد

دل بی‌قرارِ معراج چَشمت
دشمن فراری باشد ز خشمت

رضا خورشیدی‌فرد

شش‌ماهه اما، اُمُّ الکتابی
هل من معین را، تنها جوابی

رضا خورشیدی‌فرد

تو زنده کردی، یاد جمل را
دادی شهادت خیرالعمل را

رضا خورشیدی‌فرد

رو به شهادت، وا کرده آغوش
از خیمه آمد مدهوش مدهوش

رضا خورشیدی‌فرد

یا کاشف الهَمّ، بی‌تو تباهم
یا کاشف الغَمّ، غرق گناهم

رضا خورشیدی‌فرد

کوری چشمِ آل امیه
صاحب حرم شد بی‌بی رقیه

رضا خورشیدی‌فرد

دنیا ندارد جز تو مسیری
بر اهل عالم، نعم الأمیری

رضا خورشیدی‌فرد

ای عبد صالح، ای اشجع الناس
ای در شجاعت، مانند عباس

رضا خورشیدی‌فرد

ماه نزولِ آیات غم شد
با یاد مولا، دل‌ها حرم شد