سر میگذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بیکرانت
ای که وجود پاک تو آیینۀ زهراست
هر جا تو باشی اسم بابایت علی آنجاست
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی میروم سوی گناه دیگری
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
