بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
با اشک تو رودها درآمیختهاند
از شور تو محشری بر انگیختهاند
به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامدهست به جز ما کسی به یاری ما
من و این داغ در تکرار مانده
من و این آتش بیدار مانده