شعر پایداری | شعر هیأت

نمک‌پرورده‌ات ای شهر من خیل شهیدان‌اند
شهیدانی که هر یک سفره‌دار لطف و احسان‌اند

سیدمحمدجواد میرصفی

غزل

به ایستادن، آن دم که سنگ می‌بارند
به کوه بودن، آن لحظه‌ها که دشوارند

علی‌محمد مؤدب

غزل

سپیداران نشانی سرخ دارند
همیشه آرمانی سرخ دارند

سیدحبیب نظاری

رنگ‌های پشت در

دوبیتی

باز جنگی نابرابر در برابر داشتند
دست امّا از سر چادر مگر برداشتند؟

زهرا سپه‌کار

غزل

هنوز آن ناله‌ها کز سوز هجران داشتم دارم
به روی شانه گر زخم فراوان داشتم دارم

علیرضا قزوه

غزل

با توشۀ عشق، عزم دریا کردیم
گفتند خطر دارد و حاشا کردیم

احمدرضا قدیریان

رباعی

سبز همچون سرو حتی در زمستان ایستادم
کوهم و محکم میان باد و طوفان ایستادم

سعید تاج‌محمدی

غزل

از آن همه صبر و طاقت باغ بپرس
از قصۀ استقامت باغ بپرس

احمدرضا قدیریان

رباعی

در های و هوی باد و در آرامش باران
ریشه دواندم از گذشته تا همین الان

مجتبی حاذق

غزل

یک عمر زنده باش ولیکن شهید باش
هر دم پی حماسه و عزمی جدید باش

افشین علا

غزل

چقدر ها کند این دست‌های لرزان را؟
چقدر؟ تا که کمی سردی زمستان را...

رضا خورشیدی‌فرد

قصیده‌واره

مگر نه اینکه همان طفل غزه طفل من است
چرا سکوت کنم سینه‌ام پر از سخن است

حسن زرنقی

غزل