وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
مسلم شهید شد وَ تو خواندی حمیده را
مرهم نهادی آن جگر داغدیده را
زبان به مدح گشودن اگرچه آسان نیست
تو راست آن همه خوبی که جای کتمان نیست
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
