کمر بر استقامت بسته زینب
که یکدم هم ز پا ننشسته زینب
آنجا که دلتنگی برای شهر بیمعناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
بیاور با خودت نور خدا را
تجلیهای مصباح الهدی را
آبی برای رفع عطش، در گلو نریخت
جان داد تشنهکام و به خاک آبرو نریخت