خریداران اثاثیه علی و فاطمه(علیهماالسلام) اظهار داشتند: همه این اشیاء را خدمت رسول خدا(صلىاللهعلیهوآله) آورده و مقابل حضرت نهادیم. وقتى رسول اکرم(صلىاللهعلیهوآله) بدانها نگریست به گریه افتاد و اشکهاى مبارکش جارى شد و سپس سرش را به آسمان بلند کرد و عرضه داشت: خدایا! این زندگى را بر خانوادهاى که بیشتر ظروف آنها سفالین است، خجسته گردان.(۱)
سپس على(علیهالسلام) خانهاش را مرتّب ساخت و کفِ اطاق و منزل را با ماسههاى نرم پوشاند و چوبى را میان دو دیوار نصب کرد تا لباسهایشان را بر آن بیاویزند، و زمین اطاق را با پوست دباغى شدۀ گوسفند فرش کرد و بالشهایى از لیف خرما در آن قرار داد.
از ابویزید مدینى نقل شده گفت: آنگاه که فاطمۀ زهرا(علیهاالسلام) به خانۀ على(علیهالسلام) رفت، در منزل آن حضرت جز ماسههایى که به زمین گسترده شده بود و چند بالش و کوزهاى گِلى و لیوانی سفالین، چیز دیگرى وجود نداشت. (۲)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. پیشوایان هدایت، ج۳ (صدیقه کبری حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام)، ص۱۰۶؛ به نقل از مناقب ابن شهر آشوب ۳ / ۳۵۳، کشف الغمه ۱ / ۳۵۹.
۲. همان، ص۱۰۷؛ به نقل از فاطمة الزهرا بهجة قلب المصطفی، ص۴۷۷.