ناصر حامدی

ناصر حامدی در سال ۱۳۵۵ در ماسال گیلان متولد شد. وی دارای مدرک کارشناسی‌ارشد در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی است و بیشتر به غزل علاقه‌مند است. از آثار او می‌توان به «ترانه‎های زیستن»، «چم به را» (شعرهای تالشی)، «قطار روم-خراسان»، «باشد برای بعد»، «شب دنباله‎دار»، «درخت سوخته در باران: گزارشی منظوم از دعای ابوحمزه ثمالی» و «از تو چه پنهان» اشاره کرد.

ناصر حامدی

یاد تو آیینه و نام تو نور ذکر تو خیر است و کلام تو نور

چه جای شکوه که با آسمان قرار ندارم شکسته قفلِ قفس، جرأت فرار ندارم

تو با آن خسته‌حالی برنگشتی دگر از آن حوالی برنگشتی

امروز که خورشید سر از شرق برآورد از کعبۀ جان، قبلۀ هفتم خبر آورد

گسترده شد در این ولایت خوان هفتم روزی ایران می‌رسد از مشهد و قم

بختت بلند باد و بلندا ببینمت! ایرانِ من مباد که تنها ببینمت!

جز آرزوی وصل تو یک‌دم نمی‌کنم یک‌دم ز سینه، مهر تو را کم نمی‌کنم

هنوز راه ندارد کسی به عالم تو نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو

برخیز که راه رفته را برگردیم با عشق به آغوش خدا برگردیم

به نام خداوند جان و خرد کز این برتر اندیشه برنگذرد

درختان را دوست می‌دارم که به احترام تو قیام کرده‌اند

هر کسی را به سر هوایی هست رو به سویی و دل به جایی هست

یاد تو آیینه و نام تو نور
ذکر تو خیر است و کلام تو نور

چه جای شکوه که با آسمان قرار ندارم
شکسته قفلِ قفس، جرأت فرار ندارم

تو با آن خسته‌حالی برنگشتی
دگر از آن حوالی برنگشتی

امروز که خورشید سر از شرق برآورد
از کعبۀ جان، قبلۀ هفتم خبر آورد

گسترده شد در این ولایت خوان هفتم
روزی ایران می‌رسد از مشهد و قم

بختت بلند باد و بلندا ببینمت!
ایرانِ من مباد که تنها ببینمت!

جز آرزوی وصل تو یک‌دم نمی‌کنم
یک‌دم ز سینه، مهر تو را کم نمی‌کنم

هنوز راه ندارد کسی به عالم تو
نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو

برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم

به نام خداوند جان و خرد
کز این برتر اندیشه برنگذرد

درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند

هر کسی را به سر هوایی هست
رو به سویی و دل به جایی هست