آنچه كه مى‌آموزيم، بهترينش آن چيزى است كه ما به آن نياز داريم. گاهى كلمات مدح آميزى از ائمّه (علیهماالسلام) پشت سر هم مى‌آوريم كه نه درست مستمع به عمق اين كلمات مى‌رسد، نه با فهميدن آن كلمات چيزى بر معرفت او اضافه مى‌شود. اين‌ها ارزش چندانى ندارد. اما گاهى مدّاحى كه شعر مى‌خواند، درس فاطمۀ زهرا (سلام‌الله‌علیها) درس اميرالمؤمنين و درس امام‌حسين (علیهماالسلام) را به ما منتقل می‌كند؛ در نتيجه راه ما روشن می‌شود، اين بسيار ارزش دارد.
نكتۀ ديگر اين‌كه از برخى تعبيرات درباره ائمّه (علیهماالسلام) نبايد استفاده كرد؛ اين‌ها سبُك است. براى فاطمۀ زهرا (سلام‌الله‌علیها) ـ‌آن موجود قدسىِ والا، آن انسان برتر و آن معلّم بشر‌ـ از آن تعبيرى كه هر شاعرى ـ‌چه شاعر درست و حسابى‌گوى و چه شاعر هرزه‌گوى‌ـ براى محبوب و معشوق خودش ذكر می‌كند، نبايد استفاده كرد؛ بايد از تعبيرات متناسبى استفاده كرد.
📝 بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار مداحان، ۱۳۸۰/۰۶/۱۸.