سیدحبیب نظاری | شعر هیأت

سیدحبیب نظاری

سیدحبیب نظاری

سيدحبيب نظاری سال ۱۳۵۱ در آبادان متولد شد. وی سالیانی است در قم زندگی می‌كند و سابقۀ مدیریت مرکز آفرینش‌های ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان قم را بر عهده داشته است. اشعار او از اوايل دهۀ ۷۰ در مجلات منتشر شد و رباعی قالب مورد علاقۀ او است. از آثار او می‌توان به «بگو تا صبح چند آدینه مانده است»، «از این دست»، «تنها برای تو می‌بارد» و «خدا تسبیحی از گنجشک دارد» اشاره کرد.

رنگ‌های پشت در

رنگ‌های پشت در

۲۵ دقیقه پیاده‌روی

۲۵ دقیقه پیاده‌روی

با ردیف آب

با ردیف آب

بگو تا صبح چند آدینه مانده‌ست

بگو تا صبح چند آدینه مانده‌ست

از این دست

از این دست

سپیداران

سپیداران نشانی سرخ دارند
همیشه آرمانی سرخ دارند

شعر پایداری

رنگ‌های پشت در

دوبیتی

همدرد

چقدر این روزهای سرد سخت است
و پیدا کردن همدرد سخت است

شعر کاربردی

رنگ‌های پشت در

دوبیتی

با ردیف آب

هم از درد و هم از غم می‌نویسم
هم از باران نم‌نم می‌نویسم

شعرخوانی

سرداران عاشق

سفر کردند سرداران عاشق
به روی شانۀ یاران عاشق

سردار شهید

دوبیتی

تبسّم با لب خشکیده

رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...

حضرت عباس علیه‌السلام

از این دست

دوبیتی

باران

سری بر شانۀ هم می‌گذاریم
دل خود را به غم‌ها می‌سپاریم

حضرت زینب علیهاالسلام

با ردیف آب

دوبیتی

شیعۀ درد

من و دل، شیعۀ دردیم مولا!
بدون تو چه می‌کردیم مولا!

امام عصر علیه‌السلام

بگو تا صبح چند آدینه مانده‌ست

دوبیتی

شرمسارم

برای من دو چشم تر بگیرید
سراغ از یک دل پرپر بگیرید

عاشورا

با ردیف آب

دوبیتی

دریا

دلم رود است و دریا چشم‌هایم
فدای دست سقا چشم‌هایم

حضرت عباس علیه‌السلام

با ردیف آب

دوبیتی

هر دو تشنه

حسین و زینب تو هر دو تشنه
شب ماه و شب تو هر دو تشنه

حضرت عباس علیه‌السلام

با ردیف آب

دوبیتی

ماه

چه ماهی! ماه از او بهتر نتابید
رها شد دست او، دیگر نتابید

حضرت عباس علیه‌السلام

با ردیف آب

دوبیتی

غم آن دست‌ها...

هزاران چشمِ تر داریم از این دست
به دل خون جگر داریم از این دست

حضرت عباس علیه‌السلام

با ردیف آب

دوبیتی

ای رود!

تو احساس مرا دریاب ای رود
لبم را تر نکن از آب ای رود

حضرت عباس علیه‌السلام

با ردیف آب

دوبیتی

عمو

هم از درد و هم از غم می‌نویسم
هم از باران نم‌نم می‌نویسم

حضرت عباس علیه‌السلام

با ردیف آب

دوبیتی

لاله‌های بی‌سر باغ

شکسته، ارغوانی می‌نویسم
به یاد لاله‌های بی‌سر باغ

عاشورا

با ردیف آب

دوبیتی

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

دلی كه خانۀ مولا شود حرم گردد
كز احترام علی كعبه محترم گردد

محمدعلی مجاهدی

مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش

ناصر حامدی

خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی

سیدمهدی موسوی

از نو شکفت نرگس چشم‌انتظاری‌ام
گل کرد خارخار شب بی‌قراری‌ام

قیصر امین‌پور

مدینه، بصره، کوفه، شام، حتی مکه خوابیده‌ست
نشانی نیست از اسلام و هر چه هست پوسیده‌ست

جعفر عباسی

گفت: ای گروه! هر که ندارد هوای ما
سر گیرد و برون رود از کربلای ما...

نیّر تبریزی

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی