کبود غیبت تو آسمان بارانی‌ست
و کار دیدۀ ما در غمت گل‌افشانی‌ست
به یُمن آمدنت مثل آستانۀ عید
تمام کوچۀ شهر دلم چراغانی‌ست
ز بس که با تو به صحبت نشسته و گرمم
خیال می‌کنم امشب شب زمستانی‌ست..
شبی برای تو تا صبح شعر می‌گفتم
بیا که فصل غزل گفتن و غزل‌خوانی‌ست
بدون تجربه حرفی نمی‌زنم، این قرن
زمان سَیّدی سَیّد خراسانی‌ست