دریغ است در آرزو ماندن ما
خوشا از لب او، فراخواندن ما
بهاری می‌آید... بهاری می‌آید
جهان است و اسفند سوزاندن ما
شهابیم و پیغامی از صبح داریم
که شب حرص دارد به تاراندن ما
شکوه حیاتیم و این مُرده‌ماران
ندارند قدرت به میراندن ما
شهادت بده ای شهادت! «که بودیم؟»
غریبیم و با تو شناساندن ما
برو جوهر از خون بیاور که سخت است
به دنیای امروز فهماندن ما