گر نگاهی به ما کند زهرا

گر نگاهی به ما كند زهرا
دردها را دوا كند زهرا

بر دل و جان ما صفا بخشد
گر نگاهی به ما كند زهرا

كم مخواه از عطای بسیارش
كآنچه خواهی، عطا كند زهرا

بضعۀ مصطفی بُوَد زآن‌رو
جلوه چون مصطفی كند زهرا

خانۀ وحی را، ز رخسارش،
رشكِ غار حَرا كند زهرا

نه عجب گر به شأن او گویند،
خاك را كیمیا كند زهرا

این مقام كنیز او باشد
تا دگر خود، چه‌ها كند زهرا!

چهره پوشد ز مرد نابینا
تا بدین حد، حیا كند زهرا

در طرفداری از خدا و رسول
به علی اقتدا كند زهرا

روز محشر -كه از شفاعت خویش
حشر دیگر به پا كند زهرا-

همچو مرغی كه دانه بر چیند،
دوستان را جدا كند زهرا

چه شود گر زِ رحمت بسیار
حاجت ما روا كند زهرا؟

چه شود گر که بر «مؤید» هم
نظری از وفا کند زهرا

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

سیدرضا مؤید

حضرت فاطمه علیهاالسلام

مدح و منقبت

غزل

فاطمیه

جلوه‌های رسالت, آینه بی‌غبار (دفتر اول)

فاعلاتن مفاعلن فعلن

گر نگاهی به ما کند زهرا

حقوق بی‌بشر

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

به شیوۀ غزل اما سپید می‌آید
صدای جوشش شعری جدید می‌آید

حسن بیاتانی

تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید

سیدرضا مؤید

مرگ بر تازیانه‌ها
تازیانه‌های بی‌امان، به گرده‌های بی‌گناه بردگان

محمدمهدی سیار

قلبی شکست و دور و برش را خدا گرفت
نقاره می‌زنند... مریضی شفا گرفت

رحمان نوازنی

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

فصیح‌الزمان شیرازی

دلا بكوش كه آیینۀ خدات كنند
به خود بیایی و از دیگران جدات كنند

محمدجواد غفورزاده

گر نگاهی به ما کند زهرا

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

به شیوۀ غزل اما سپید می‌آید صدای جوشش شعری جدید می‌آید

تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید کالای مرا هیچ خریدار نیاید

مرگ بر تازیانه‌ها تازیانه‌های بی‌امان، به گرده‌های بی‌گناه بردگان

قلبی شکست و دور و برش را خدا گرفت نقاره می‌زنند... مریضی شفا گرفت

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

دلا بكوش كه آیینۀ خدات كنند به خود بیایی و از دیگران جدات كنند

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

به شیوۀ غزل اما سپید می‌آید
صدای جوشش شعری جدید می‌آید

تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید

مرگ بر تازیانه‌ها
تازیانه‌های بی‌امان، به گرده‌های بی‌گناه بردگان

قلبی شکست و دور و برش را خدا گرفت
نقاره می‌زنند... مریضی شفا گرفت

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

دلا بكوش كه آیینۀ خدات كنند
به خود بیایی و از دیگران جدات كنند