مدح و منقبت | شعر هیأت

حرمت خاک بهشت است، تماشا دارد
جلوۀ روشنی از عالم بالا دارد

قاسم بای

بانوان آسمانی

مثنوی

شده عالم منور از جلوات محمدی
به جمال جمیل او صلوات محمدی

محمدجواد غفورزاده

چلچراغ هدایت (جلد۱)

غزل

خط به خط احبار در تورات، سرگردان تو
راهبان‌ هر واژه در انجیل، بی‌سامان تو

سیدعلیرضا شفیعی

غزل

پر می‌کشند تا به هوای تو بال‌ها
گم می‌شوند در افق تو خیال‌ها

جعفر عباسی

سرانجام

غزل

زمان از لحظۀ آغاز او چیزی نمی‌داند
زمین از کهکشان راز او چیزی نمی‌داند

علی سلیمیان

مربع‌ترکیب

باران می‌آمد با دعای دست‌هایت
در دشت می‌رویید گل از ردّ پایت

فاطمه عارف‌نژاد

غزل

تو آمدی و بهشت برین مکه شدی
امان آمنه بودی امین مکه شدی

سیدمهدی موسوی

غزل‌مثنوی

کنار پنجره‌فولاد، گریه مغتنم است
در این حریم برای تو گریه محترم است

سیدمهدی حسینی

غزل‌مثنوی

تا نگردیده‌ست خورشید قیامت آشکار
مشتِ آبی زن به روی خود، ز چشمِ اشک‌بار

صائب تبریزی

محمد(ص) در شعر فارسی

قصیده

فتنه چون خون دوید در شریان
در شب شوم و شرم شد انسان

محمدمهدی خانمحمدی

قصیده

سیاست داشت، اما مثل حیدر بود در میدان
که تیغ تیز میدان می‌دهد سَیّاس را برهان

سعید تاج‌محمدی

غزل

آسمان را پهن می‌کردی به هنگام نماز
تا که باشد کهکشان با خاک پایت هم‌تراز

علی گلی حسین‌آبادی

غزل