مدح و منقبت | شعر هیأت

در حریم خانه ماندی اعتکاف این است این
سوی مسجد شعله‌ور رفتی، مصاف این است این

سیدمحمدجواد شرافت

غزل

خورشید هم در آسمان رؤیت نمی‌شد
دیگر کسی با ماه، هم‌صحبت نمی‌شد

احمد حسین‌پور علوی

غزل

زهی بهار که از راه می‌رسد، این‌بار
که ذکر نعت رسول است بر لب اشجار

محمدسعید میرزایی

قصیده

از قضا ما را خدا از اهل ایمان می‌نویسد
ما أطیعوالله می‌دانیم، قرآن می‌نویسد

محسن ناصحی

غزل

فکر کردند که خورشید مکدر شده است
کوثری دیده و گفتند که ابتر شده است

سعید تاج‌محمدی

غزل

در مسجدالنبی چه مؤدب نشسته‌اند
از خلسۀ صبوح، لبالب نشسته‌اند

محمدحسین انصاری‎‌نژاد

غزل

جان‌بخش‌تر ندیده کسی از تبسمت
جان جهان! فدای سلامٌ علیکمت

یوسف رحیمی

غزل

گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید
باز است آغوش تو سرگردان که می‌آید

حسین عباس‌پور

غزل

تویی امیر جمل، وارث رشادت حیدر
لوای صبر و جهادی به روی دوش پیمبر

سعید تاج‌محمدی

غزل

گرچه درمانده و خسته‌ام من
دل به مِهر رضا بسته‌ام من

محمدجواد غفورزاده

آیه ۸۸

چارپاره

شده‌ست آینۀ حیّ لایموت، صفاتش
کسی که خورده لب خضر هم به آب حیاتش

مسعود یوسف‌پور

غزل

آن تشنه‌لبی که منصب سقّا داشت
وقتی به حریم علقمه پای گذاشت

محمدرضا سهرابی‌نژاد

نیلوفرهای مهتابی

رباعی