فاطمیه | شعر هیأت

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

غزل‌پیوسته

رسید صاعقه و شیشۀ گلاب شکست
شب از در آمد و پهلوی آفتاب شکست

فائزه زرافشان

غزل

صدای لرزش مسجد به چشم می‌آمد
چه می‌گذشت که رحمت به خشم می‌آمد

محمدمهدی خانمحمدی

مثنوی

برای خواندن اول یاد می‌گیرند الفبا را
الفبا یافتم در متن قرآن نام زهرا را

محمدحسین ملکیان

غزل

وقتی در خانۀ علی می‌لرزد
دنیا به بهانۀ علی می‌لرزد

مهدی مردانی

مرگ قلابی ماهی‌ها

رباعی

ای «در» تو عجب معرفت آموخته‌ای
یک‌سینه سخن داری و لب دوخته‌ای

محمدجواد غفورزاده

یاس یاسین

رباعی

در حریم خانه ماندی اعتکاف این است این
سوی مسجد شعله‌ور رفتی، مصاف این است این

سیدمحمدجواد شرافت

غزل

همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله

حسین رستمی

تقطیع ماه

دوبیتی

سر می‌گذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بی‌کرانت

فاطمه‌معصومه‌ شریف

غزل

تا اشک به روی گونه‌ات گل می‌کرد
باران به نگاه تو توسل می‌کرد

عباس همتی

رباعی

ماه پیش روی ماهش رخصت تابش نداشت
ابر بی لطف قنوتش برکت بارش نداشت

مرضیه نعیم امینی

غزل

جرعه جرعه غم چشید و ذره ذره آب شد
آسمان شرمنده از قدّ خم مهتاب شد

مرضیه نعیم امینی

غزل