سلام فاطمه، ای جلوۀ شکیبایی
که نور حُسن تو جان می‌دهد به زیبایی...
تویی تو روح ولایت به هر ولی، سوگند
تویی تو عصمت یکتا، قسم به یکتایی...
ز کور چهره بپوشی که نشنود بویت
الا! حیای مجسم، فروغ بینایی...
قلم گذاشته تا سر به صفحۀ تاریخ
تو را ستوده به مظلومی و توانایی
چرا به گریه چنین خو گرفته‌ای؟ زهرا
الا ز خندۀ تو عشق را شکوفایی
حریم خانه‌ات آن‌جا که مکتب وحی است
کجا و، حملۀ سنگین‌دلانِ هرجایی؟...
ز غصه‌ای که شهادت گرفت دامانت
ز دست داد علی، دامن شکیبایی