مرثیه | شعر هیأت

من که شور عاشقی در سینه و سر داشتم
صد هزار آیینۀ غم، در برابر داشتم

محمدجواد غفورزاده

چلچراغ هدایت (جلد۲)

غزل

سامرا از غم تو جامه‌دران است هنوز
چشم «نرگس» به جمالت نگران است هنوز

قاسم صرافان

مثنوی

امشب که نرگس‌ها اسیر دست پاییزند
کوکب به کوکب در عزایت اشک می‌ریزند

اعظم سعادتمند

غزل

ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کرب‌وبلای حرمت

سیدرضا مؤید

دیوان مؤید (جلد۲)

غزل

پس از تو آسمان از دامنش خورشید کم دارد
زمین در سینه‌اش دریای طوفان‌زای غم دارد

حسن زرنقی

غزل

ای که چون چشمت، ستاره چشم گریانی نداشت
باغ چون تو، غنچۀ سر در گریبانی نداشت

سیدهاشم وفایی

غروب منظومۀ عشق

غزل

شده‌ست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه

محمدرضا وحیدزاده

پیشواز

غزل

پس رهسپار جادۀ بیت‎الحرام شد
شصت‎وسه سال فرصت دنیا تمام شد

حسن صنوبری

غزل

فلک امشب نشان داده‌ست روی دیگر خود را
که پس می‌گیرد از خلق جهان، پیغمبر خود را

محمدحسین ملکیان

تفسیر آه

غزل

مدینه ماه تو آمادۀ سفر شده است
نشان کوچ، در آیینه جلوه‌گر شده است

محمدجواد غفورزاده

غروب منظومۀ عشق

غزل

نبی به تارک ما تاج افتخار گذاشت
برای امت خود فخر و اقتدار گذاشت

غلامرضا سازگار

غروب منظومۀ عشق

سایر قالب‌ها

چنان به چلّه نشستیم سوگ صحرا را
که جز به گریه ندیدند دیدۀ ما را

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

غزل