مرثیه | شعر هیأت

لبریزم از واژه اما بسته‌ست گویا زبانم
حرفی ندارم بگویم، شعری ندارم بخوانم

زهرا جودکی

غزل

بین غم آسمان و حسرت صحرا
ماه دمیده‌ست و رود غرق تماشا

مرتضی حیدری‌آل‌کثیر

غزل

نوحه‌سُرای حریم قدس تو هستی
مویه‌کنان‌اند انبیا و ملائک

حسن صنوبری

چارپاره

می‌رفت که با آب حیات آمده باشد
می‌خواست به احیای فرات آمده باشد

حسن بیاتانی

از دوشنبه تا جمعه

غزل

حق‌پرستان را امامی هست، دینش دلبری
نور رویش کوثری، شور کلامش حیدری

قاسم صرافان

مربع‌ترکیب

گریه کن لؤلؤ و مرجان، که هوا دم کرده
چاهِ کوفه عطشِ چشمۀ زمزم کرده

مبین اردستانی

غزل

تا چشم وا کرد این پسر، چشمانِ تر دید
خوب امتحان پس داد اگر داغِ پدر دید...

انسیه‌سادات هاشمی

غزل

یکی این‌سان، یکی این‌گونه باید
که شام و کوفه را رسوا نماید

ایوب پرندآور

دوبیتی

چه رازی از دل پاکت شنیدند؟
درون روح بی‌تابت چه دیدند؟

قاسم صرافان

دوبیتی

کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب

یوسف رحیمی

تا کربلا

دوبیتی

بیان وصف تو در واژه‌ها نمی‌گنجد
چرا که خواهر صبری و دختر نوری

نوید اطاعتی

چارپاره

حالا که باید مثل یک مادر بیایم
یارب! کمک کن از پس آن بر بیایم...

انسیه‌سادات هاشمی

غزل‌پیوسته