مرثیه | شعر هیأت

کرامت مثل یک جرعه‌ست از پیمانۀ جانش
سخاوت لقمه‌ای از سادگی سفرۀ نانش..

جعفر عباسی

غزل

رجز نیاز ندارد اگر نگاه کنید
در این معارفه انصاف را گواه کنید

سعید مبشر

غزل

انتقامش را گرفت این‌گونه با اعجازِ آه
آهِ او شد خطبۀ او، روز دشمن شد سیاه

سیدحمیدرضا برقعی

غزل

لبریزم از واژه اما بسته‌ست گویا زبانم
حرفی ندارم بگویم، شعری ندارم بخوانم

زهرا جودکی

غزل

بین غم آسمان و حسرت صحرا
ماه دمیده‌ست و رود غرق تماشا

مرتضی حیدری‌آل‌کثیر

غزل

نوحه‌سُرای حریم قدس تو هستی
مویه‌کنان‌اند انبیا و ملائک

حسن صنوبری

چارپاره

می‌رفت که با آب حیات آمده باشد
می‌خواست به احیای فرات آمده باشد

حسن بیاتانی

از دوشنبه تا جمعه

غزل

حق‌پرستان را امامی هست، دینش دلبری
نور رویش کوثری، شور کلامش حیدری

قاسم صرافان

مربع‌ترکیب

گریه کن لؤلؤ و مرجان، که هوا دم کرده
چاهِ کوفه عطشِ چشمۀ زمزم کرده

مبین اردستانی

غزل

تا چشم وا کرد این پسر، چشمانِ تر دید
خوب امتحان پس داد اگر داغِ پدر دید...

انسیه‌سادات هاشمی

غزل

یکی این‌سان، یکی این‌گونه باید
که شام و کوفه را رسوا نماید

ایوب پرندآور

دوبیتی

چه رازی از دل پاکت شنیدند؟
درون روح بی‌تابت چه دیدند؟

قاسم صرافان

دوبیتی