ماه رمضان دیده به ما دوخته است
ماهی که چراغ رحمت افروخته است
از خیمه برون آمد و شد سوی سپاه
با قامت سرو و با رخی همچون ماه
پیراهنت از بهار عطرآگین‌تر
داغت ز تمام داغ‌ها سنگین‌تر
آن لاله که عشق و خون بهارش بودند
گل‌های مدینه داغ‌دارش بودند
این قلبِ به خون تپیده را دریابید
این جانِ به لب رسیده را دریابید
