شهر مدینه، شهر رسول مکرم است
آنجا اگر که جان بِبَری رونما کم است
این عطر دل‌انگیز که از راه رسیده
بخشیده طراوات به دل و نور به دیده
اگر به شکوه، لب خویش وا کند زهرا
مدینه را به خدا کربلا کند زهرا
عطر او آفاق را مدهوش کرد
دشت و صحرا را شقایق‌پوش کرد
جلوهٔ جنت به چشم خاکیان دارد بقیع
یا صفای خلوت افلاکیان دارد بقیع
ای دوست در بهشت، تو را راه داده‌اند
پروانهٔ زیارت دل‌خواه داده‌اند
