آخر ای مردم! ما هم عتباتی داریم
کربلایی داریم، آب فراتی داریم
رسانده‌ام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
به تمنای طلوع تو جهان، چشم به راه
به امید قدمت، کون و مکان چشم به راه
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب می‌شویم و به دریا نمی‌رسیم
پرواز می‌کنیم و به بالا نمی‌رسیم
