امام جواد علیه‌السلام | شعر هیأت

توفیق اگر دلیل راهت باشد
یا پند دهنده‌ای گواهت باشد

محمدابراهیم لکزیان

حدیث حسن

رباعی

دلای پریشون، ناامید از این روزگار
به سوی تو میان دل‌شکسته و غصه‌دار

جمعی از شاعران

زمینه

ای همه دین و باورم
سایۀ لطفت بر سرم

سیدعلی‌محمد نقیب

نوحه

ای جود سرشار، ای مهر جاری
ای که پناهِ هر بی‌قراری

یوسف رحیمی

واحد

ماه رجب با قدمش، چراغون شد
روز دهم ماه نهم، تا خندون شد

محمدجواد الهی‌پور

سرود ولادتی

شب میلاد جواد ابن رضا شد
بال پرواز ما تا مدینه وا شد

عباس همتی

سرود ولادتی

اما بعد... [بدان که] تنها چيزى که از منصبت براى [آخرت] تو مى‌ماند کار نيکى است که از تو برآيد، پس به…

روایت نور

در آستان اهل‌بیت

حسن بن على وشّاء مى‌‏گويد: در قريه‏‌اى نزديك مدينه به نام «صريا» با امام جواد (عليه‌السّلام) در اتاق…

روایت نور

در آستان اهل‌بیت

سوختی آتش گرفت از سوز آهت عالمی
آه بین خانۀ خود هم نداری محرمی

فاطمه معصومی

غزل

شَمَمتُ ریحَکَ مِن مرقدِک، فَجَنَّ مشامی
به کاظمین رسیدم برای عرض سلامی

میلاد حسنی

غزل

میان حجره چنان ناله از جفا می‌زد
که سوز ناله‌اش آتش به ماسوا می‌زد

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

میان هلهله سینه مجال آه نداشت
برای گریه شریکی نبود و چاه نداشت

محسن حنیفی

زخمه

غزل

دختر اِنّا فَتَحنا

انتقامش را گرفت این‌گونه با اعجازِ آه
آهِ او شد خطبۀ او، روز دشمن شد سیاه

قصۀ کرب‌وبلا را دختری تغییر داد
کاخ‌ها ویرانه شد، ویرانه‌اش شد بارگاه

چادرش دست نوازش بر سر صحرا کشید
سبز شد خارِ مغیلان و فدک شد هر گیاه

دختر این قوم تکلیف حجابش روشن است
چادرِ او تار و پودی دارد از خورشید و ماه

دختر اِنّا فَتَحنا اشک می‌ریزد ولی
گریه‌های او ندارد رنگ زاری هیچ‌گاه

بر سرش می‌ریخت خاک از بام‌ها، می‌سوختند
دخترانِ زنده در گور عرب از این گناه

بین طوفان، غنچه و گل سر در آغوش هم‌اند
او به زینب یا که زینب می‌بَرَد بر او پناه

تا شود زهرا، فقط یک کارِ باقی مانده داشت
شانه زد بر آن پریشانِ تنور و قتلگاه

چون زبانش بند می‌آمد خجالت می‌کشید
با سرِ بابا سخن می‌گفت، اما با نگاه

آه بابا! پا به پایت سوختم، خوردم زمین
رنگ گیسویم دلیل و زخم پهلویم گواه

ماند داغِ نالۀ من بر دل دشمن، فقط
خیزران وقتی که خوردی زیر لب می‌گفتم آه

جنگ پایان یافت بعد از تو چهل منزل ولی
عمه می‌جنگید با دستان بسته، بی‌سلاح

اربعین من نیستم از او سراغم را نگیر
این امانت دار را شرمنده‌تر از این مخواه

بعد از این هرجا که رفتی با تو می‌آیم پدر
پای من زخمی‌ست اما روبه‌راهم روبه‌راه...

سیدحمیدرضا برقعی

انتقامش را گرفت این‌گونه با اعجازِ آه
آهِ او شد خطبۀ او، روز دشمن شد سیاه

سیدحمیدرضا برقعی

لبریزم از واژه اما بسته‌ست گویا زبانم
حرفی ندارم بگویم، شعری ندارم بخوانم

زهرا جودکی

یک عمر زنده باش ولیکن شهید باش
هر دم پی حماسه و عزمی جدید باش

افشین علا

بین غم آسمان و حسرت صحرا
ماه دمیده‌ست و رود غرق تماشا

مرتضی حیدری‌آل‌کثیر

نوحه‌سُرای حریم قدس تو هستی
مویه‌کنان‌اند انبیا و ملائک

حسن صنوبری

دلت گرفته اگر، یادی از محرم کن
دو قطره اشک بریز و دو دیده خرم کن

زهرا بشری‌موحد

به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است

فاضل نظری

به رغم سیلی امواج، صخره‌وار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!

سجاد سامانی

کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟
در دل دریای دشمن بی‌محابا ایستاده؟

محمدعلی مجاهدی

حرکت از منا شروع شد و
در تب کربلا به اوج رسید

محسن ناصحی

شيعيان! ديگر هواى نينوا دارد حسين
روى دل با كاروان كربلا دارد حسين‏

سیدمحمدحسین شهریار

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد

حافظ شیرازی

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی