وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
از باغ می‌برند چراغانی‌ات کنند
تا کاج جشن‌های زمستانی‌ات کنند
در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلاً به تو افتاد مسیرم که بمیرم
مستی نه از پیاله نه از خم شروع شد
از جادۀ سه‌شنبه شب قم شروع شد
این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود
