او آفتاب روشن و صادق بود
گِردش پر از ستارۀ عاشق بود
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
زهی آن عبد خدایی که خداییست جلالش
صلوات از طرف خالق سرمد به جمالش
تا به کی از سخن عشق گریزان باشم؟
از تو ننویسم و هربار پشیمان باشم؟
