دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
محکوم شد زمین به پیمبر نداشتن
مجبور شد به سورۀ کوثر نداشتن
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
