سلیمی جرونی

سلیمی جرونی از شاعران سدۀ نهم هجری است. وی از ساکنان بندرعباس کنونی بوده است. سلیمی، مثنوی «شیرین و فرهاد» را بر وزن خسرو و شیرین نظامی به نظم کشید. چارچوب کلی داستان به همان شیوۀ خسرو و شیرین نظامی است و در آن جلوه‌هایی از زندگی مردم سواحل و جزایر خلیج فارس را به تصویر کشیده است. سرودۀ دیگر سلیمی «منبع‌الاطوار» بوده که به تقلید از مخزن‌الاسرار نظامی سروده است ولی متأسفانه امروز از این‏ منظومه نسخه‌‏ای در دست نمی‌‏باشد.

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

سلیمی جرونی

سلیمی جرونی

استغفرالله

خدایا رحمتی در کار من کن
به لطف خود هدایت یار من کن

مناجات

سیری در قلمرو شعر توحیدی

مثنوی

فداها ابوها

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست
هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

سیدمحمدجواد شرافت

چه سخت است داغ علمدار دیدن
غم یار، در اوج پیکار دیدن

محمدمهدی سیار

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد
یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

مهدی جهاندار

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

میلاد عرفان‌پور

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

رضا خورشیدی‌فرد

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

میلاد عرفان‌پور

اگرچه در شب دلتنگی من صبح آهی نیست
ولی تا کوچه‌های شرقی «العفو» راهی نیست

طیبه عباسی‌

کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟
در دل دریای دشمن بی‌محابا ایستاده؟

محمدعلی مجاهدی

جز آرزوی وصل تو یک‌دم نمی‌کنم
یک‌دم ز سینه، مهر تو را کم نمی‌کنم

سیدحسن حسینی

مانند تو غریب، زمین و زمان نداشت
انبوه دردهای تو را آسمان نداشت

عباس شاه‌زیدی

هنوز می‌شنوم هق‌هق صدایت را
صدای آن نفس درد آشنایت را

عباس شاه‌زیدی

دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد

حزین لاهیجی

سلیمی جرونی

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

چه سخت است داغ علمدار دیدن غم یار، در اوج پیکار دیدن

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله! خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟ میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

اگرچه در شب دلتنگی من صبح آهی نیست ولی تا کوچه‌های شرقی «العفو» راهی نیست

کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟ در دل دریای دشمن بی‌محابا ایستاده؟

جز آرزوی وصل تو یک‌دم نمی‌کنم یک‌دم ز سینه، مهر تو را کم نمی‌کنم

مانند تو غریب، زمین و زمان نداشت انبوه دردهای تو را آسمان نداشت

هنوز می‌شنوم هق‌هق صدایت را صدای آن نفس درد آشنایت را

دل آزاده با خدا باشد ذکر، نسیان ماسوا باشد

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست
هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

چه سخت است داغ علمدار دیدن
غم یار، در اوج پیکار دیدن

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد
یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

اگرچه در شب دلتنگی من صبح آهی نیست
ولی تا کوچه‌های شرقی «العفو» راهی نیست

کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟
در دل دریای دشمن بی‌محابا ایستاده؟

جز آرزوی وصل تو یک‌دم نمی‌کنم
یک‌دم ز سینه، مهر تو را کم نمی‌کنم

مانند تو غریب، زمین و زمان نداشت
انبوه دردهای تو را آسمان نداشت

هنوز می‌شنوم هق‌هق صدایت را
صدای آن نفس درد آشنایت را

دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد