شعر هیأت شعر عاشورایی نثر ادبی اشعار مذهبی

از خود رها شدم

یک پرده در سکوت شکستم، صدا شدم
رفتم دعای ندبه بخوانم، دعا شدم

چون لاله در سپیده‌دم از خون دمیده‌ام
مثل نسیم صبح هم از خود رها شدم

می‌خواستم به چرخ در آیم به گرد دوست
پیش از طواف کعبه سوی کربلا شدم

از عشق دوست، خاک وجودم بلند شد
از عشق دوست، آینۀ کبریا شدم...

می‌خواستم رضا شود از من خدای من
گردی ز آستان امامِ رضا شدم

می‌خواستم به سمت حرا دل روان کنم
یک پرده در سکوت شکستم، صدا شدم