محمدعلی عجمی

محمدعلی عجمی سال ۱۳۳۵ در استان وخش تاجیکستان متولد شد. تحصیلات او در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی تاجیکی «فارسی فَرارودی» می‌باشد. وی چند سال در ایران سکونت داشت و برخی اشعارش در مجلات ادبی مانند «اهل قلم» منتشر شده است. وی در سال ۱۳۹۰ در محضر رهبر معظم انقلاب به شعرخوانی پرداخته است. این شاعر، نویسنده و مترجم به مدت ۲ سال رئیس اتحادیه نویسندگان تاجیکستان بود. وی در بهار سال ۱۳۹۹ درگذشت. «بهشت و آدم و گندم»، «عطر شب‌های خراسان» و «اندوه سبز» از آثار او است.

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

محمدعلی عجمی

محمدعلی عجمی

از خود رها شدم

یک پرده در سکوت شکستم، صدا شدم
رفتم دعای ندبه بخوانم، دعا شدم

شعر ولایی

آینه گردانی

غزل

دوستت دارم

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد
یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

مهدی جهاندار

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

میلاد عرفان‌پور

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

رضا خورشیدی‌فرد

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

میلاد عرفان‌پور

کاش بیدار شوم، آمده باشی به خراسان
بعدِ کرمان و بشاگرد و گلستان و لرستان

مهدی جهاندار

پیِ خورشید، شب تا صبح، در سوزِ مِه و باران
به گریه تاختیم از غرب تا شرق ارسباران

میثم داودی

بگو که یک‌شبه مردی شدی برای خودت
و ایستاده‌ای امروز روی پای خودت

هادی جانفدا

مالک رسیده است به آن خیمۀ سیاه
تنها سه چار گام...نه... این گام آخر است!

محمدمهدی سیار

سرت اگر چه در آن روز رفت بر سرِ نی
نخورد دشمنت اما جُوِی ز گندم ری

سعید بیابانکی

من زائر نگاه توام از دیار دور
آن ذره‌ام که آمده تا پیشگاه نور

سیدمحمدرضا شرافت

پر کن دوباره کیل مرا، ایّها العزیز!
دست من و نگاه شما، ایّها العزیز!

مریم سقلاطونی

در هيچ پرده نيست، نباشد نوای تو
عالم پر است از تو و خالی‌ست جای تو

صائب تبریزی

محمدعلی عجمی

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله! خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟ میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

کاش بیدار شوم، آمده باشی به خراسان بعدِ کرمان و بشاگرد و گلستان و لرستان

پیِ خورشید، شب تا صبح، در سوزِ مِه و باران به گریه تاختیم از غرب تا شرق ارسباران

بگو که یک‌شبه مردی شدی برای خودت و ایستاده‌ای امروز روی پای خودت

مالک رسیده است به آن خیمۀ سیاه تنها سه چار گام...نه... این گام آخر است!

سرت اگر چه در آن روز رفت بر سرِ نی نخورد دشمنت اما جُوِی ز گندم ری

من زائر نگاه توام از دیار دور آن ذره‌ام که آمده تا پیشگاه نور

پر کن دوباره کیل مرا، ایّها العزیز! دست من و نگاه شما، ایّها العزیز!

در هيچ پرده نيست، نباشد نوای تو عالم پر است از تو و خالی‌ست جای تو

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد
یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

کاش بیدار شوم، آمده باشی به خراسان
بعدِ کرمان و بشاگرد و گلستان و لرستان

پیِ خورشید، شب تا صبح، در سوزِ مِه و باران
به گریه تاختیم از غرب تا شرق ارسباران

بگو که یک‌شبه مردی شدی برای خودت
و ایستاده‌ای امروز روی پای خودت

مالک رسیده است به آن خیمۀ سیاه
تنها سه چار گام...نه... این گام آخر است!

سرت اگر چه در آن روز رفت بر سرِ نی
نخورد دشمنت اما جُوِی ز گندم ری

من زائر نگاه توام از دیار دور
آن ذره‌ام که آمده تا پیشگاه نور

پر کن دوباره کیل مرا، ایّها العزیز!
دست من و نگاه شما، ایّها العزیز!

در هيچ پرده نيست، نباشد نوای تو
عالم پر است از تو و خالی‌ست جای تو