مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | شعر هیأت

شب بود و بارگاه تو چون خرمنی ز نور
می‌ریخت در نگاه زمین آبشار طور

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

غزل‌مثنوی

جام ِجهان نماست، در این قطعه از بهشت
آرامِ جان ماست در این قطعه از بهشت

محمدجواد غفورزاده

آیه ۸۸

قصیده

شهر مدینه، شهر رسول مکرم است
آنجا اگر که جان بِبَری رونما کم است

محمدجواد غفورزاده

چلچراغ هدایت (جلد۱)

قصیده‌واره

فرصت نمی‌شود که من از خود سفر کنم
از این من همیشگی خود گذر کنم

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

عطر بهار از سر کوه و کمر گذشت
پروانه‌وار آمد و پروانه‌تر گذشت

فائزه زرافشان

غزل

بعد از تو روزها شده بی‌رنگ مرتضی
بی‌رنگ، بی‌قرار و بدآهنگ مرتضی

یوسف رحیمی

غزل

خوش است لالۀ آغاز سررسید شدن
شهید اول صدسالۀ جدید شدن

علی سلیمیان

غزل

آمد سحر دوباره و حال سَهَر کجاست؟
تا بلکه آبرو دهدم، چشم تَر کجاست؟

علی انسانی

گلاب و گل

غزل

من كیستم؟ کبوتر بی‌آشیانه‌ات
محتاج دست‌های تو و آب و دانه‌ات

حیدر منصوری

کوچه‌های خراسان

غزل

در مسجدالنبی چه مؤدب نشسته‌اند
از خلسۀ صبوح، لبالب نشسته‌اند

محمدحسین انصاری‎‌نژاد

غزل

جان‌بخش‌تر ندیده کسی از تبسمت
جان جهان! فدای سلامٌ علیکمت

یوسف رحیمی

غزل

بنشین شبی به خلوت خود در حضور خویش
روشن کن آسمان و زمین را به نور خویش

افشین علا

غزل