هفته، مجال هفت قدم مهربانی است
شنبه شروع همدلی و همزبانی است
یک‌شنبه‌ها که می‌رسد از راه، این جهان
در انتظار حادثه‌ای ناگهانی است
روزی دوبار در تب و تاب دوشنبه‌ام
دنیا هنوز مات دو جنگ جهانی است
خیرالأمور اوسطها؛ پس سه‌شنبه‌ها
حال و هوای شعر فقط جمکرانی است
حتی چهارشنبه شبیه سه‌شنبه است
حتی چهارشنبه زمین، آسمانی است
هر پنج‌شنبه منتظر روز جمعه‌ام
جمعه همیشه موسم خانه‌تکانی است
تا در کنار ندبه او گریه می‌کنم
یاقوت‌های اشک، عقیق یمانی است
با عشق زنده‌ام به‌خدا بی‌حضور عشق
چیزی که مفت هم نمی‌ارزد جوانی است